.Wat is kwaliteit?
Volgens Van Dale staat kwaliteit voor:
" mate waarin iets iemand goed is" – “gesteldheid" – “hoedanigheid" – “aard". Toe te passen op mensen, objecten en omstandigheden.
Ieder leven is anders
Iedereen is anders en geeft zijn/haar leven anders invulling. Je kunt dus geen algemene norm hanteren voor “de kwaliteit van het leven". Je kunt hooguit zeggen dat we allemaal op onze eigen manier een “goed" leven nastreven. Vervolgens roept het woord “goed" mogelijk weer de nodige vraagtekens op.
Wat we wel als algemene norm hanteren is dat we een gezond leven belangrijk vinden en hopen allemaal gezond oud te worden. Dat is vanzelfsprekend, want wie zit er op pijn, onvolkomenheden en immobiliteit te wachten? Toch geldt ook hier weer een norm die zich gemakkelijk laat vervagen. Immers, als er iets niet goed functioneert in je lichaam, dan schuif je al snel met je norm van “gezondheid".
.
Je ziet dat mensen zich, als er een lichaamsfunctie uitvalt, steeds meer focussen op datgene wat ze nog wel kunnen. Even door de pijn van wat niet meer kan, naar wat je allemaal nog wel kunt, maakt het een stuk draaglijker. Niemand wil verzuren en hoewel sommige mensen er hulp bij nodig hebben, zie je steeds meer de positiviteit in deze.
Waar zitten de grote verschillen?
De grote verschillen zijn terug te vinden in het volwassen leven en van een baan tot je financiën tot je vriendenkring. Als kinderen en jong volwassenen ben je je identiteit nog aan het zoeken en gedurende die periode wil je ergens bijhoren / onderdeel van uitmaken en ben je in mindere mate bezig met wat de gewenste kwaliteit van leven voor je is.
Op het moment dat je je volwassen leven aan het inrichten bent, heb je voor jezelf een bepaalde norm gesteld van wat belangrijk voor je is. De kwaliteit van leven die je nastreeft. Die heeft voor de een alleen veel geld in petto en de ander vindt een rijk sociaal leven weer een essentieel onderdeel van het leven of die ene baan waar je al zo lang naar op zoek bent.
.Inspelen op verschillen
Het leven moet zijn loop krijgen en hoewel we ons soms suf vechten tegen de bierkaai, gaat het leven toch zo zijn gangetje en kan je het richting geven, maar volledig besturen is voor slechts weinigen weggelegd. Dat wil dus ook zeggen dat je soms in moet spelen op zaken en dat brengt het willen en kunnen veranderen met zich mee. Een situatie doet zich voor en je wilt er altijd het beste uithalen. Dit impliceert dat je dus iets moet ondernemen om de kwaliteit die je nastreeft (weer) te behalen. Dit kan werk gerelateerd zijn, de functie, de collega’s, de omgeving. Maar kan ook privé gerelateerd zijn, denk hierbij aan je woonomgeving, maar ook de scholen voor kinderen, het sociaal leven, de ontspanning, status die je nastreeft etc. Niets is goed of fout, het is immers heel persoonlijk.
Wat als het er nog niet is?
Het totaalplaatje maakt wat je als norm voor de kwaliteit van leven stelt … en als het er nog niet is, wat je nastreeft. Op zich is er niets mis mee, behalve als je alleen maar naar die kwaliteit van leven aan het streven bent en je vergeet dat je ook nu leeft. Je kunt immers van iedere dag, ook al heb je nog niet datgene wat je graag hebt, een feestje maken. Kijk wat je wel hebt, hetzelfde als we steeds vaker bij onze gezondheid en de mogelijke inperking doen, en geniet van het moment. Dat kunnen hele kleine dingen zijn, want kwaliteit zit ‘m immers niets specifiek in de grote dingen … maar datgene wat je ontroert, waar je van binnen blij van wordt. Intussen mag je daarnaast best blijven streven.
.Conclusie
Kwaliteit van leven is niet iets statisch wat je ooit hebt bepaald en nu zo vastligt voor de rest van het leven. Kwaliteit van leven is flexibel, net zoals je eigen interesses en waar je hart van open gaat, waar je van geniet.
Inspelen dus op datgene wat er op je pad komt, kan je een goed leven geven. Ook als het niet dat is wat je eerder bepaald hebt als “de norm van kwaliteit van leven". Het leven is als het water, het zoekt uiteindelijk de gemakkelijkste weg.
